می خواهی قضاوتم کنی؟
کفش هایم راببوش...
راهم را قدم بزن...
دردهایم را بکش....
سال هایم را بگذران بعد....
قضاوت کن....
نظرات شما عزیزان:
به قول حسین پناهی:
می دانی ، یک وقت هایی باید روی یک تکه کاغذ بنویسی "تـعطیــل است" و بچسبانی پشت
شیشه ی افـکارت، باید به خودت استراحت بدهی، دراز بکشی دست هایت را زیر سرت
بگذاری به آسمان خیره شوی و بی خیال ســوت بزنی، در دلـت بخنــدی به تمام افـکاری که
پشت شیشه ی ذهنت صف کشیده اند، آن وقت با خودت بگویـی :
بگذار منتـظـر بمانند ...
این گزینه ها هستند که باعث سردرگمی شما می شوند
نه خود سؤال.